Genç bir delikanlı telefonda konuşarak dolmuşa bindi. Neredeyse Kızılay' gelmek üzere Meclis'in orada konuşmasını bitirdi. Bütün dolmuş sohbetini dinledi. Kardeşim o kadar hoş görülü olmayalım. Valiz insanları rahatsız etmeyecek şekilde konur ve yanında bulunursun. Telefonla sohbet etmek istiyorsan git evinde yada bir başka yerde sohbet et.
Geçenlerde bir arkadaşım sohbet konularını beğenmediği için bir sonraki buluşmaya gelmedi. "O zaman sen beğendiğin konuda sohbeti yönlendir."
Önümde giden araçtan sürücü kağıt parçasını yola fırlatması vb.
Bazı konularda hoşgörülü olamıyorum. İnsanları tanıyor, anlıyor ama hak veremiyorum.
İnsanlara hep hem fiziksel hem de düşüncede mesafe bırakırım.
Git gide daha kırılgan, hassas olduğumu düşünüyorum.
Acaba neden?
Yaşlı insanlar daha çok kızar, " Yaşlanmak bu mudur?"
Alıngan olurlar, hoşgörüsü azalır.
Ya da bir tartışma esnasında geçmiş olayı konunun içine katar.
Geçmişe döndüğümde o zamanın şartları o yaşın tecrübesine göre değerlendiriyorum.
Şimdi "o zaman keşke öyle davransaydım" demeye başladım.
Ya da geçmişteki olayı yarına taşımak.
Bir de dışarıdaki insanlarla ilişkimizde dikkat eder zamanında randevuya gitmek, konuşurken kelimelere özen göstermek zorundayızdır.
Bir davranışta ya da iyilikte bulunsak on defa teşekkür ederiz.
Yakın olduğumuz insanlarla aynı hassasiyet içinde bulunmayız.
İşimize gelen konuda hoş görülü davranışta bulunuyoruz.
Empati yapma yerine birikmiş öfkeler.
Sevme yerine kızgınlıklar,
Bizim gibi olmayanı dışlamalar,
Farklı davranan insanların üzerine gitmeler,
Bunun sonucunda şiddet,
Kimse kimseyi sevmek zorunda değil.
Sonuçta hepimiz insanız. Kızmak, öfkelenmek,çocukça davranmak (Bir insanın diğer insana küsmesi) zaman zaman olur.
Birbirimiz anlamalı,saygı göstermeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder