11 Ekim 2017 Çarşamba

8 Bilmece

   
       Yaşamın bilmecesini çözmek yetmez .Çevrendeki insanların davranışları, hayata bakışı, sana olan tutumlarını değiştirmediği süresince bulmacanın parçaları hep eksik kalır. Bu durumda ne olacak çevrendeki insanların da senin bakış açınla bakması gerek. Onun içinde seni tanıması gerek. Bu aynı zamanda hem kolay hem zor. Kolay sonuçta hepimiz insanız. Beklentilerimiz isteklerimiz aynı. Zor amacımıza varış yolu farklı. Kişiliğimiz karakterimiz farklı. İnsanları çözmeye çalışırken yorulursun bazen de bu zorlu yoldan bıkar vazgeçersin. Hevesin bir anda yok olur.
       O yüzden işe çocuklardan başlamak gerek. Torunların kreşten alınma sırası bu hafta benimdi. Ege servisten indikten sonra hemen başlıyor tablet diye eve girer girmez tableti eline alıyor. Pazartesi "bir dakika benden izin aldın mı? dedim. Böyle bir soruyla karşılaşmadığı için sinirlendi odasına gitti. O arada ben tableti sakladım. O akşam sürekli huysuzlanma devam etti. "Her huysuzluk tableti almana yarım saat daha erteleyecek" dedim.
       Deniz bana geldiği bir gün ben tableti elime alınca gözlük takıyorum. hemen benim gözlüğümü çıkartıyordu. Bende çocukların yanında artık tablet açmıyorum onlarla oynuyorum. Bilmeceler soruyorum .Anne ve babasından "ertesi günü bilmece öğren gel" demiştim.
        İkinci gün servisten alınca yine tablet  konusu oldu. Bir gece önce anneye olayı anlatmıştım.                Oda tablet vermemişti. Zaman zaman aklına tablet geldi. Aradı bulamayınca oyunlara devam ettik. "İstersen benim tabletimi vereyim yarım saat oyna " dedim. Sen program indirmeme izin vermiyorsun" dedi.
       Bugün olayı çözmüş tableti benim sakladığımı anlamış. Ben de yaptığı yanlışları söyleyince istemekten vazgeçti. Dersimi çalıştım bilmece ve çocuk oyunlarından hangisini oynarız araştırdım. Örneğin kedi, fare oyunu gibi
       Çocuklara tutarlı olmak taviz vermemek ,sonuna kadar mücadele etmek gerekiyor. Diğer yandan ilgi, oyun zamanın nasıl geçtiğini anlamıyor. Onların büyümelerini izlemek bu süreçte yanlarında olmak beni mutlu ediyor.


1 yorum:

Ne okuyoruz? Babamın Tenekeleri Zehra Konukman'ın ilk kitabı

                                                                                                                                            ...